Ála frá Skjalaritara

Betekenis: Aalstreep
Kleur: Wildkleur bruin
m: Ugla frá Féti
mv: Vængur frá Auðholtsjaleigu
vmv: Orri frá Þúfu
mmv: Ófeigur frá Flugumýri
v: Sóti von Roetgen
vv: Álfskjóni von Roetgen

Gangen: 5-ganger
Eczeem: ja, sinds juli 2009
Plaats: Bergen nh
 

Ála is een wildkleur bruine merrie uit 2003. Ze is een 5-ganger. Vader Sóti (von Roetgen) heeft zijn aanleg voor een dik pak manen in ieder geval doorgegeven! Ála heeft heel veel haar en het wordt ook nog eens heel lang.

9 mei 2008 is het 2de veulen van Ála en Gísli geboren. Ástí frá Þægilegum Hestum. Wederom een zeer goed gelukt veulen. Een wildkleur zwarte hengst met kol! Lange benen, veel oprichting en zeer aaibaar. En weer van die hele grote ogen!

22 mei 2007 is het veulen van Ála en Gísli geboren. Ástríða frá Þægilegum Hestum. Een prachtig wildkleur zwart merrieveulen met zeer lange benen, een heel fijn koppie en hele grote ogen.

We waren zo onder de indruk van dit kleine wereldwonder dat we besloten hebben om Ála nog een keer door Gísli te laten dekken. Op 9 mei troffen we in de wei een tweeling aan. Ála en haar moeder Ugla hebben ongeveer tegelijkertijd het leven geschonken aan hun veulens. Allebei wildkleur zwart. Ála een hengstveulen met kol die de naam Ásti heeft meegekregen. Marjo van Frá Skjalaritara wilde hierbij in de "tweeling gedachte" blijven en heeft haar merrie van Ugla en Gísli Ásta genoemd. Beide namen betekenen "LIEFDE".

28 november 2007 zijn we begonnen met het inrijden van Ála. Therra is de eerste keer dat ze er op zat meteen met een touw als teugel aan het halster teruggereden van de kraal naar de wei. Ála heeft zich voorbeeldig gedragen! Gezien de dracht al ver gevorderd is is het bij 4 x oefenen gebleven. Lekker in de wei tot de bevalling!

Een jaar later hebben we het inrijden weer opgepakt. Ála is rustig. Niet geheel ontspannen want ze snurkt behoorlijk. Ze doet wel alles wat je vraagt. Zomaar de stoute schoenen aan getrokken en haar mee genomen aan de hand naar buiten. De Oosterdijk op. Na een stuk wandelen er op gestapt. Ze wandelde zo verder. Toen er een stel meiden zeer enthousiast aan kwam galopperen op hun paarden in Ála haar richting ben ik maar even afgestapt... Toen ze voorbij waren er weer opgeklommen en terug gereden naar de wei! Super! Wat een schatje!

Op 31 oktober 2009 is Ála tijdens het opstappen ergens van geschrokken en is al bokkend weggerend. Therra had net haar been over Ála's rug en viel. Daarbij heeft ze haar rechteronderbeen gebroken. Geen idee waar deze reactie vandaan kwam. Omdat ik zelf niet zo'n held ben heb ik Ála verhuisd naar de duinrand om vakantie te vieren en haar daar weer op te pakken. Alle ruimte en rust om verder te werken aan haar opleiding.

Therra vond het wel weer eng om weer op Ála te stappen maar heeft haar een paar keer op en neer over het pad gereden op een halstertouwtje en later op een bloemhack. Het ging geweldig. Dus op 12 maart jl. heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een buitenritje met  Ála gemaakt. Begeleid door Monique met haar immer stabiele ruin Andvari hebben we een rondje boswachter gereden. Een rondje van zo'n 5,5 km. Ze deed het geweldig. Grotendeels gestapt en af en toe bij moeten tölten om de actief stappende Andvari bij te kunnen houden en twee stukken gedraafd. Wel een keer geschrokken van een opspringend veulen die we passeerden en een takje wat tegen haar achterwerk aan sloeg... en dan springt ze op zij of doet een paar passen tölt vooruit, maar laat zich wel weer heel makkelijk kalmeren.

Ze zit heerlijk en rijdt uiterst comfortabel. Soepele makkelijke tölt en een vlakke makkelijk uit te zitten draf. Ik heb genoten. De bloemhack is een blijvertje!

Nakomelingen:
 

Ála is 2 maal gedekt door de hengst Gísli frá Skjalaritara (zoon van onze eigen Sída en de bruine hengst van Jaap Groven; Gimsteinn frá Skaney (5-voudig Nederlands Kampioen sportklasse A 5 gangen) en ik heb al sinds de geboorte van Gísli last van vlinders als ik hem zie! Hij beweegt zo soepel door zijn hele lichaam en heeft zulke mooie uitgesproken gangen! Het eerste veulen van Ála en Gísli is geboren op 22 mei om 3.30 's morgens. Een prachtig wildkleur zwart merrieveulen die de naam Ástríða frá Þægilegum Hestum heeft meegekregen! Het tweede veulen kwam op 9 mei 2008 en heeft de naam Ástí frá Þægilegum Hestum gekregen.

Even niets te doen, dus een filmpje in elkaar gedraaid met als onderwerp
 GÍSLI FRÁ SKJALARITARA!!!

Zaterdag 23 april 2005 is Ála, samen met vriendin Glytja frá Skjalaritara (die een paar maanden later van hetzelfde jaar in het begrazingsgebied is omgekomen door een ongeval) en de meiden Folda, Askja en Sæfóla frá Skjalaritara, verhuisd naar begrazingsgebied "De Groesplaat" van het Brabants Landschap. Het inscharen ging heel erg goed. Ze liepen zo de trailers op, waren onderweg heel rustig en ook ter plekke bleven ze keurig netjes in de trailer! Ook bij het inscharen zelf gedroegen ze zich helemaal voorbeeldig! Link pagina Dagboek begrazing boven aan deze pagina!

Helaas heeft een "vriendelijke bezoeker" van de Groesplaat bij een aantal dames van de Groesplaat de manen afgesneden om ze te verlossen van klittebollen. Gezien Ála het allemaal heel gezellig vindt heeft deze bezoeker zijn werk bij Ála grondig kunnen doen en was ze dus volledig gekortwiekt tot een millimeter hanenkam. Het groeide gelukkig heel snel aan en een jaar later was het weer op lengte!

Gezien de IJslanderwereld vrij klein is hier in Nederland en een groot aantal IJslanderliefhebbers "digitaal" zijn vinden we af en toe foto's van de paarden op fora en sites! Heel erg leuk! We houden www.bokt.nl dan ook strak in de gaten! Wie weet wat we tegenkomen aan foto's van ons meisje. We hebben een fotoboek aangemaakt van de meiden van de begrazing "de Groesplaat".
 

Ála heeft enige tijd met een aantal paarden van Frá Skjalaritara gelogeerd bij een bevriende stal en kwekers van de mooiste rozen ter wereld te Opdam! Win, Bernadette, Wout, Jonathan, Valentijn en Dominique bedankt voor de goede zorgen!

hieronder rechts: vader Soti met moeder Ugla op de achtergrond.

Ála is het eerste veulen van de door Frá Skjalaritara uit IJsland geïmporteerde merrie Ugla frá Feti en de uit Duitsland afkomstige Sóti von Roetgen en onze derde aanwinst. Zelf was ik al helemaal verliefd op haar moeder Ugla (die Frá Skjalaritara onder geen beding kwijt wilde!) en je kan eigenlijk niet anders dan als een blok voor dit wildkleurbruine merrietje vallen (natuurlijk met aalstreep). Ze is een 5-ganger, maar toont voornamelijk tölt in de wei. Ze is aanhankelijk en lief en heeft een gigantische knuffelfactor! Leert heel snel en ook zij is getraind met clickertraining. Ze komt als je haar roept..... Zij was overigens het 2e veulen, in 2003, wat werd getroffen door Droes bij Frá Skjalaritara. Gelukkig is ze er goed doorheen gekomen! Ze at het volgende najaar als een dijkgraver en groeide eindelijk weer normaal. Haar wintervacht kwam goed door en ze had het gelukkig niet meer koud! Ze begon zich wel steeds dominanter gedragen en probeerde het bezoek bij de andere veulens (en andersom) weg te houden. Echt een klein krengetje... voor ons vooralsnog alleen maar een enorme opluchting.

Winter 2003/2004

En daar was de eerste sneeuw... tenminste... die bleef liggen!

OUDERS

Vader: Sóti von Roetgen.
Fokker: Joseph Dohr. Site: https://www.islandpferde-roetgen.de/

Moeder: Ugla frá Feti
Fokker: Brynjar Vilmundarson (Frá Fet). Site: https://www.icelandic-horses.is/html/fet.html
Eigenaar: Marjo van de Wetering, Frá Skjalaritara. Site: https://www.skjalaritara.nl

De stammoeder, Siða frá Sauðárkróki, is in totaal 11 keer vertegenwoordigd (in de 6e en eerdere generaties) in de bloedlijn van Ála. In de bloedlijn van vader komt deze stammoeder 8 maal voor en in de lijn van de moeder 3 maal!